Theepot in vorm van feniks, Yixing (Q29525)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
De theepot heeft de vorm van een zittende feniks. Het deksel is door middel van een zilveren montuur bevestigd aan de po...n gebruik van een kleisoort die ‘paarse aarde’ genoemd wordt. Vanwege het ...||Yixing||Keramiekmuseum Princessehof NO 01188
| Taal | Label | Beschrijving | Ook bekend als |
|---|---|---|---|
| Nederlands | Theepot in vorm van feniks, Yixing |
De theepot heeft de vorm van een zittende feniks. Het deksel is door middel van een zilveren montuur bevestigd aan de po...n gebruik van een kleisoort die ‘paarse aarde’ genoemd wordt. Vanwege het ...||Yixing||Keramiekmuseum Princessehof NO 01188 |
Verklaringen
1 bron
onbekende waarde
theepot (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
geen (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
Theepot in vorm van feniks, Yixing (Nederlands)
1 bron
De theepot heeft de vorm van een zittende feniks. Het deksel is door middel van een zilveren montuur bevestigd aan de pot. In de begindagen van de thee bereidden de Chinezen het drankje door de theebladeren te stomen, samen met aromatische specerijen zoals gember. Iets later verwerkten ze de bladeren tot theetegels, die geraspt werden boven een kom kokend water. Tijdens de Song-dynastie (van 960 - 1279) ging men over op het gebruik van groene theepoeder. Het hete water ging direct in de kop, waarna de poeder er met een bamboeklopper doorheen werd geslagen. Maar ook deze methode was geen lang leven beschoren. Wel namen boeddhistische monniken de methode mee naar Japan, waar het nu nog steeds gebruikt wordt tijdens de chanoyu, de rituele theeceremonie. Ondertussen ging men in China over op een nieuwe manier van theezetten. Tijdens de Ming-dynastie (van 1368 - 1644) liet men de theebladeren direct in het hete water trekken. Hiervoor was een speciale pot nodig: de theepot. De meest populaire theepotten in China werden – en worden nog steeds – gemaakt in het Zuid-Chinese Yixing. Voor deze theepotjes maakt men gebruik van een kleisoort die ‘paarse aarde’ genoemd wordt. Vanwege het ... (Nederlands)
1 bron
1 bron
1 bron
NO 01188
1 bron
Keramiekmuseum Princessehof, Leeuwarden; Bruikleen Ottema-Kingma Stichting (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
Yixing (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
Kangxi (1662-1722) (Nederlands)
1675
1725
1 bron
Keramiekmuseum Princessehof NO 01188
0 bronnen
De theepot heeft de vorm van een zittende feniks. Het deksel is door middel van een zilveren montuur bevestigd aan de pot. In de begindagen van de thee bereidden de Chinezen het drankje door de theebladeren te stomen, samen met aromatische specerijen zoals gember. Iets later verwerkten ze de bladeren tot theetegels, die geraspt werden boven een kom kokend water. Tijdens de Song-dynastie (van 960 - 1279) ging men over op het gebruik van groene theepoeder. Het hete water ging direct in de kop, waarna de poeder er met een bamboeklopper doorheen werd geslagen. Maar ook deze methode was geen lang leven beschoren. Wel namen boeddhistische monniken de methode mee naar Japan, waar het nu nog steeds gebruikt wordt tijdens de chanoyu, de rituele theeceremonie. Ondertussen ging men in China over op een nieuwe manier van theezetten. Tijdens de Ming-dynastie (van 1368 - 1644) liet men de theebladeren direct in het hete water trekken. Hiervoor was een speciale pot nodig: de theepot. De meest populaire theepotten in China werden – en worden nog steeds – gemaakt in het Zuid-Chinese Yixing. Voor deze theepotjes maakt men gebruik van een kleisoort die ‘paarse aarde’ genoemd wordt. Vanwege het ... (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
steengoed (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
zilver (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
gemodelleerd (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
in mal gevormd (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
reliëf (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
ingegrift (Nederlands)
1 bron
onbekende waarde
ongeglazuurd (Nederlands)
1 bron
1 bron