Kalkpot met rond gat en handvat (Q23146)

Uit Kunstmuseum API
Versie door KunstmuseumBot (overleg | bijdragen) op 3 apr 2024 om 06:44 (‎Item geleegd: Automatic import with wikibase importer for object ([[<Labels @d3aef0 _LanguageValues__values={'nl': <LanguageValue @d3b130 _LanguageValue__language='nl' _LanguageValue__value='Kalkpot met rond gat en handvat' _LanguageValue__removed=False>}>|<Labels @d3aef0 _LanguageValues__values={'nl': <LanguageValue @d3b130 _LanguageValue__language='nl' _LanguageValue__value='Kalkpot met rond gat en handvat' _LanguageValue__removed=False>}>]]))
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Pot met handvat in de vorm van liaan bedekt met celadon glazuur. Deze potten bevatten kalk, wat een van de ingrediënte...tijd, zoals de Nederlandse Jan Huijghen van Linschoten (1563-1611).||Vietnam||Go-sanh||Keramiekmuseum Princessehof NO 02066
Taal Label Beschrijving Ook bekend als
Nederlands
Kalkpot met rond gat en handvat
Pot met handvat in de vorm van liaan bedekt met celadon glazuur. Deze potten bevatten kalk, wat een van de ingrediënte...tijd, zoals de Nederlandse Jan Huijghen van Linschoten (1563-1611).||Vietnam||Go-sanh||Keramiekmuseum Princessehof NO 02066

    Verklaringen

    onbekende waarde
    Kalkpot met rond gat en handvat (Nederlands)
    Pot met handvat in de vorm van liaan bedekt met celadon glazuur. Deze potten bevatten kalk, wat een van de ingrediënten was voor het betel kauwen. Dit was een veelvoorkomend gebruik in Zuidoost-Azië, zowel onder de normale bevolking als aan het hof. De betelnootjes zorgden echter voor bruine tanden, iets wat tot afschuw wordt genoemd in verslagen van Europese bezoekers uit die tijd, zoals de Nederlandse Jan Huijghen van Linschoten (1563-1611). (Nederlands)
    Keramiekmuseum Princessehof, Leeuwarden; Bruikleen Ottema-Kingma Stichting (Nederlands)
    Keramiekmuseum Princessehof NO 02066
    0 bronnen
    Pot met handvat in de vorm van liaan bedekt met celadon glazuur. Deze potten bevatten kalk, wat een van de ingrediënten was voor het betel kauwen. Dit was een veelvoorkomend gebruik in Zuidoost-Azië, zowel onder de normale bevolking als aan het hof. De betelnootjes zorgden echter voor bruine tanden, iets wat tot afschuw wordt genoemd in verslagen van Europese bezoekers uit die tijd, zoals de Nederlandse Jan Huijghen van Linschoten (1563-1611). (Nederlands)